(Wind)stil in de Zouteveen….?
De nevel hing in de lucht, de zon prikte er soms een beetje doorheen…. In het weiland liepen mannen en vrouwen gewapend met zagen, scharen en ladders. Ze hadden een duidelijk doel voor ogen: de bomen om en om kaal maken. Alsof ze de rust niet wilden verstoren werd er bijna in stilte en met uiterste precisie gewerkt. De schapen in het naastliggende weiland hadden geen oog voor de knotters. De windstilte zorgde voor een haast serene rust. De geluiden van het zagen, het regelmatig vallen van afgezaagde takken, het knippen en het slepen, het klonk haast als een gecomponeerd muziekstuk….De knotters zijn dan ook goed op elkaar ingespeeld! De overvliegende ganzen hadden geen oog voor de knotters in de polder.Een roodborstje hield het werk op gepaste afstand in de gaten….Het leek haast alsof de groep pas toen ze eenmaal binnen waren voor de koffie de “stilte” doorbraken. Dat was dan ook niet verwonderlijk. De koffie met lekkers in de sfeer van de naderende Sint, daar wilde iedereen natuurlijk van proeven. Na de koffie kwam de polder wat meer tot leven. Een boer verweidde zijn koeien in de aanhanger achter zijn tractor. Een enkele brommer kwam “schreeuwend” voorbij. Maar het bleef toch vooral heerlijk rustig.Die windstilte had één nadeel. Sommige takken stonden zo fier rechtop op de knot dat ze als het ware niet zouden omvallen als je ze zou doorzagen. Die takken komen we wel vaker tegen, maar dan is de wind een natuurlijke hulpbron om de tak in de juiste richting te laten vallen.Aan het eind van de ochtend, toen de 54 bomen waren geknot, kwam er een opstijgend vliegtuig over. Ik was bijna vergeten dat we midden in de randstad en vlakbij Zestienhoven aan het werk waren Met de soep van vergeten groenten (wie weet nog welke?) en een heerlijk broodje werden de hongerige magen weer gevuld en vertrok iedereen weer uit de Zouteveen…..