De zagers onder ons zochten het dit keer massaal ‘hogerop’. Was het vanwege de dichte mist? Werd de anderhalve meter afstand ‘verticaal’ begrepen? Probeerden ze zicht op Delft te krijgen? Werden de verse lavasteentjes in het weiland sommigen te heet onder de voeten? Wat het ook was, ‘de zagers’ wilden hogerop. Alle ladders werden gebruikt. Sterker nog, zelfs uit de schuur werd nog een heuse schuifladder opgedoken. Anderen bleven gelukkig met beide benen op de grond. Wisten die beter? Met de zaag op een flinke stok blijk je ook goed op hoogte te kunnen zagen. De fruitbomen werden zo van hun wildgroei ontdaan. De rest van het ‘voetvolk’ zorgde voor de o zo belangrijke statistiek: niet alleen het opschot bij(?)punten, maar vooral ook de gezaagde takken veilig afvoeren. Zo zie je maar, knotten werkt t beste als je er teamwerk van maakt! Iedereen werkte flink aan zowel de bomen als aan de eigen conditie. Je hebt werkpaarden en luxe paarden. De luxe paarden stonden tijdens het knotten letterlijk op een afstandje toe te kijken. De bestaande takkenril werd vakkundig bijgevuld. Binnen de groep is er maar één die zo enthousiast en vakkundig een takkenril kan opridderen. Als het ware een toesteloefening in de gymzaal (brug met ongelijke legger stel ik me zo voor) werd sierlijk over de takkenril bewogen om deze in het gareel te brengen. Het zagen, knippen en slepen werd soms even overstemd door het geluid van onzichtbare vliegtuigen. In die mistige Zouteveensepolder zou je bijna denken dat de wereld niet groter is dan wat je kon zien. Delft, Rotterdam en de botlek,…..ze waren in geen velden of wegen te bekennen. De catering in de vorm van een afhaalbalie was goed verzorgd en gaf een nieuwe ‘boost’ om na de koffie met nieuwe energie de klus af te maken. Met oog voor detail èn aandacht voor de veiligheid (staat die ladder echt stevig genoeg?) werd genoten. Met een ‘Lekker he? ’t Is dan wel mistig, maar het is heerlijk om zo bezig te zijn’ werden ervaringen uitgewisseld. Aan het eind van de ochtend werd nog een stevige noot gekraakt. Eén handzaag werd in de turbostand gezet en één van de knotters hoorde de boom eerst weer praten voor het zover was…. Eind van het liedje: de grote tak lag op de grond. Conclusie: het was geen aardnoot, dus was het vast een walnoot. Met de notenboom als slotakkoord rondden we niet alleen deze knotdag af, maar ook het kalenderjaar 2021.