Er werd geknipt in de polder....maar niet door de kapper.
Door omstandigheden kwam ik dit keer later op het erf. De “koffie to go” stond al klaar. Dus eerst maar koffie genomen en toen maar eens gekeken waar ik wat kon doen. Dat werd al snel duidelijk….. Een hele serie stevige takken waren al gezaagd. Die hoefden “alleen nog maar even afgevoerd te worden.” Lekker klusje: uit de sloot halen, over het hek trekken en naar de andere kant van het erf ermee…... Na het sjouwwerk had Martin een andere hoek van het terrein voor mij in gedachten….. “Achter de schuur staat een wilg die wat uit de kluiten geschoten is en flink gekortwiekt moet worden. Wil jij daar beginnen?” Dat bleek een wilg te zijn die de afgelopen 20 jaar vergeten was dat ie een knotwilg wilde worden. Diezelfde wilg, staand aan de rand van de sloot, had bedacht dat ie z’n takken vooral boven de sloot wilde laten groeien. Nou, dat was gelukt! Eerst ruimte gemaakt om in de boom te kunnen klimmen. Daarna de takken die “gewoon binnen bereik waren” afgezaagd. En ja, dan verder…. M’n handzaag viel in verhouding tot de grote uitlopers van de wilg in het niet. Veel verder in de boom klimmen lukte niet, ofwel vond ik te riskant. (’t moet leuk blijven en vooral veilig!) Die flinke uitlopers hingen flink over. Intussen was de wind komen opzetten. Dat samen maakte dat een goede inschatting gemaakt kon worden waar het zware hout zou kunnen vallen….. In de sloot! Het befaamde “touwtje” eraan zorgde ervoor dat er nog een beetje gestuurd kon worden. Alles overziend, was er op dat moment nog maar één actie nodig: zagen. Netjes inzagen was niet mogelijk, dit was het grove werk. Eerst moest al het gewicht er af. De zaag deed z’n werk, langzaam maar zeker werkte die zich door het hout. Op enig moment begon het hout “te praten” zoals één van de medeknotters me heeft geleerd. Dan weet je: nu oppassen, nog even en dan breekt ie af. Luttele seconden later stortte het totale gewicht in de sloot. Dankzij “ het touwtje” kon Chris, de boer op wiens erf we werkten, de tak er met de trekker uit trekken. Ook verderop op het erf èn bij De roedel, aan de Oostveenseweg werd minstens zo hard gewerkt. Kijk maar naar de foto compilatie!. Flinke bomen zijn gekortwiekt. Andere wilgen werden weer fris geknipt, kortom er is weer heel wat werk verzet! Doordat we in twee groepen werkten en er niet een echt gezamenlijk koffie/soep moment was lijkt het alsof we niet met elkaar werken. Niets is minder waar. We werken nu vooral in duo’s verspreid over het terrein en hebben het wat minder van elkaar in de gaten. Door elkaar als maatjes goed in de gaten te houden, zowel op de grond als in de boom, kunnen we veilig werken. En ook in kleiner verband is er natuurlijk altijd tijd voor een praatje… Dank voor jullie inzet en graag tot de volgende keer (2 januari). We wensen jullie allemaal goede feestdagen en hopen elkaar in het nieuwe jaar weer in goede gezondheid te zien!!
