Op de ge-globaliseerde wereld met al z’n grondstoffen èn geopolitiek getouwtrek is er een klein polderlandschap waar je alle hectiek van de wereld even naar de achtergrond kunt laten verdwijnen……. “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”, een citaat van die ene voetballer (nr 14 voor de kenners) dat ik als eens vaker gebruik haal ik graag nog eens aan. Ik geloof dat wij knotters het goed doorhebben en het duidelijk zien.
In die grote (boze?) wereld waar wat je gisteren hoorde, vandaag alweer achterhaald (b)lijkt, lijkt er geen orde, geen rust en geen respect meer te zijn. Zonder de wereldproblematiek te bagatelliseren: het helpt om oog te hebben voor “het goede”.
We hoeven niet naast onze schoenen (of laarzen)te lopen, maar mogen wel trots zijn op ons als werkgroep. Een winter lang werken in de polder, samen-werken, elkaar in de gaten houden (voor de veiligheid!), elkaar (bijna altijd😊) de ruimte geven, af en toe elkaar wat corrigeren, dat gaat niet vanzelf!! Natuurlijk we komen voor het knotten van de bomen, maar ondertussen… Ondertussen wordt soms “de toestand in de wereld” besproken. Ondertussen wordt zowel lief als soms ook het onvermijdelijke leed met elkaar gedeeld. Niet in een groot kringgesprek, maar meestal één op één, letterlijk tussen het zagen (of knippen, of slepen) door.
Het ene moment word je gevraagd een touwtje aan te reiken, het andere moment word je gesommeerd om voor de veiligheid een paar meter opzij te gaan. Her en der wordt genoten en gelachen. Soms zijn een paar mensen zichtbaar serieus met elkaar in gesprek en is even afstand houden op z’n plaats. Zonder dat polderlandschap met die wilgen en die essen zou dat allemaal zomaar aan onze neus voorbij gaan…. Als je dat (wilt) zien, als je dat doorhebt, dan kun je er na een knotdag weer een poosje tegenaan.
Elke knotdag, is er weer die kreet waar iedereen op reageert: “Koffie!!!”. Altijd een gezellig moment waarop we met elkaar “een bakkie doen” en even op adem komen.
8 maart was dit seizoen onze afsluitende knotdag. Wat hebben we genoten! Niet alleen van de prachtige locatie, de koffie, soep en kroket. Ook van het werken en de ontmoeting van elkaar en natuurlijk de voorjaarszon! Ook dit keer is er weer een fraaie compilatie gemaakt (zie bijlage). 8 maart was niet alleen de afsluitende knotdag, het was ook internationale vrouwendag. De aanwezige vrouwen stonden vandaag zoals altijd “hun mannetje” (volgens m’n vrouw zou ik dat nou juist anders formuleren, maar jullie begrijpen de strekking en nemen mij de woordkeuze hopelijk niet kwalijk) Zonder vrouwen in het team zou het knotten veel minder vlotten daar ben ik van overtuigd!
Het knotten zit er op, de aanhanger en het gereedschap zijn schoongemaakt, zelfs het laatste schaartje (het is nooit het eerste schaartje dat mist😉) is terecht.
Het knotseizoen is voorbij, wij gaan elkaar als groep een paar maanden niet zien. Maar geen nood. De polder is het hele jaar open, toegang hoef je niet te betalen. Als je even weg wilt uit de hele grote (boze?) wereld of “zomaar” wilt genieten, trek de polder in! Je hebt het gezien, je hebt het al door: de natuur is prachtig!
Dank voor jullie inzet, voor elke knotdag dat je je dit seizoen hebt ingezet. Geniet van het voorjaar en de zomer. Aan het eind van de zomer hopen we elkaar weer in goede gezondheid te ontmoeten. (houd de mail in de gaten).
de voorbereidingsgroep, Helen, Martin, Rob en Bert
