11-01-2025

een touwtje om het houtje ….


Het was een stralende zaterdagmorgen. Het KNMI vermeldde weliswaar dat er al 756 dagen geen officiële ijsdag was waargenomen in De Bilt, maar hier in de polder voelde het aan als “wintersport in eigen land”. In het weiland was ieder grassprietje voorzien van prachtige ijskristallen.

De zon en de weerkaatsing van het licht op de berijpte weilanden zorgde voor opgewekte gezichten.
Het eerste halfuur was een beetje afzien. Elke stam en elke tak die je in je handen nam was glad en nog koud van de nachtvorst. De handschoenen beschermen tegen het scherpe gereedschap, maar isoleren jammer genoeg niet. Binnen de kortste keren waren de handen en vingers dus ijskoud. Gelukkig was daar wat tegen te doen: doorwerken!

Wim, onze gastheer, had voor deze dag een speciaal menu bedacht. Alle bomen aan de slootkant konden worden geknot. Direct achter de knotbomen staan fruitbomen en her en der in de moestuin staat prachtig keramiekwerk van Tineke. Beiden wil je natuurlijk niet beschadigen. Het keramiekwerk kon was opzij gezet worden, dat scheelde al wat, maar die fruitbomen…..

Door eerst zoveel mogelijk aan de slootkant het zware hout eraf te zagen kwam er steeds meer ruimte om takken “de goeie kant” op te laten vallen. Dankzij het nodige kunst- en vliegwerk zijn zowel de fruitbomen als het keramiekwerk de ochtend goed doorgekomen.
Het kleinere hout is in een takkenril verwerkt, die is weer netjes opgevuld.

Wim had ook de wilgen nabij de silo voor het kuilgras op het menu staan,…voor zover we daaraan toe zouden komen…. Dankzij ieders inzet kwamen we daar ook aan toe.

De takken van deze wilgen waren zo mogelijk nòg langer dan die van de voorgaande knotbomen. Eerder op de ochtend was al geoefend met een “touwtje” om de takken de gewenste kant op te laten vallen.

Bij deze laatste bomen werden de zware takken eerst netjes ingezaagd, afgezaagd, daarna in veel gevallen te water gelaten, om ze vervolgens aan de andere kant van de sloot weer op het droge te trekken, dat was prachtig teamwerk!!

Er werden verrassende oplossingen gevonden om overal goed bij te kunnen. Wat dacht je van deze: een ladder in de sloot zetten, om vervolgens “af te dalen” tot net boven de waterlijn, zodat je goed bij de af te zagen tak kunt….
En als je eenmaal aan een boom bent begonnen, tja, dan kun je ’t werk maar beter helemaal afmaken, dus de soep moest nog even wachten.

Door in veel gevallen een touwtje om het houtje te doen is het werk veilig en vakkundig uitgevoerd…en werd na afloop genoten van de soep! Deze fotogenieke ochtend is door Marijke weer op de gevoelige plaat vastgelegd, zie compilatie.


Zagers, knippers, slepers, touwtrekkers, aanmoedigers dank voor jullie inzet, graag tot de volgende keer.