Winterwonderland in de polder
De kakofonie tijdens de koffie was waarschijnlijk de ontlading na het eerste uur werken in het oogstrelend winterse landschap. Dat landschap zag er bijna sprookjesachtig uit. Ieder grassprietje was minutieus voorzien van stervormige ijskristallen. Die ijskristallen waren er niet voor niets: het was ijskoud! Dat stimuleerde iedereen om meteen flink aan te pakken. Langzaam maar zeker kwamen neuzen, koude voeten en koude vingers weer wat op temperatuur. Na ongeveer een half uur stond de zon hoog genoeg zodat we niet langer in de schaduw werkten, de gevoelstemperatuur steeg meteen! Het had weliswaar flink gevroren, maar het ijs op de sloot was van het kaliber, het gaat….net niet! Met een beetje creativiteit werd een loopplank voorzien van wat je vanaf hele grote afstand als “leuning” zou kunnen beschouwen. Al werkend, met hier en daar nog een tip over de aanpak van een “tak met gebruiksaanwijzing”, vorderde het werk gestaag en werden de houtstapels talrijker. Deze prachtige knotdag is natuurlijk weer vastgelegd. Een winterwonderochtend sloten we af met heerlijke soep bij de dames van stal.
Jolanda en Ron: dank voor de gastvrijheid, de koffie en natuurlijk de soep!
