Daar zaten ze in de stal… Nee, er was geen kribbe,…. en nee, ze hoefden er ook niet te overnachten. Schapen waren in geen velden of wegen te bekennen, dus herders waren het niet. Maar ze kwamen wel net uit het veld. Zingen deden ze (gelukkig?) niet. Ook kwam geen van hen uit het oosten. Zo op het oog was het een merkwaardig gezelschap….. Wat drijft deze mensen om op een koude, ietwat druilerige dag ’s morgens vroeg hun warme huizen te verlaten?
De koffie, hoe goed die ook smaakte, dat zal het niet geweest zijn. Nee, het moet een andere, meer diepere motivatie zijn….. Die diepere motivatie verschilt misschien ook nog eens per persoon.
Je komt niet voor dag en dauw je bed uit om tegen je zin in de polder in te gaan…. Je gaat niet in weer en wind staan zagen, knippen of slepen voor het riante salaris …. Je gaat niet al kou-kleumend net zo hard aan de slag tot je je in het zweet werkt om de nobelprijs te verdienen… En toch…Eén ding is duidelijk, die motivatie is er! Maar of die specifieke motivatie nou genoeg zou zijn om daar in de polder in je uppie aan de slag te gaan, … dat geloof ik nou ook weer niet!
Het samen aanpakken van zo’n klus, het samen-werken, samen zwoegen, samen een praatje hebben, samen lachen, dat versterkt de motivatie om te gaan knotten. In de “ gewone-wereld” is er meer dan voldoende om zorgen over te hebben (en geen of nauwelijks invloed), dat is helaas waar. Een ochtend knotten in de frisse buitenlucht, in die prachtige polder, met anderen samen de handen uit de mouwen steken, dat kost energie, maar het geeft ook energie!
Wat is het heerlijk om op ini-mini-micro-niveau mèt elkaar aan de slag te gaan en een zichtbare en waardevolle bijdrage te leveren aan het landschap. Zo’n moment van met elkaar in een stal even uitblazen, soms misschien wel wat stoom afblazen òf een ander even verbazen, dat verbindt, dat hoort er natuurlijk helemaal bij!
Knotters bij elkaar in het polderlandschap. Je hoeft geen engeltje of een wijze uit het oosten te zijn. Je hebt geen titel of uniform nodig. Er komt geen hoofdlijnenakkoord of ingewikkeld protocol aan te pas. Het leveren van je inzet en het geven van een beetje ruimte aan elkaar (altijd een boom ertussen😊), dat is al genoeg! Met elkaar zorgen we voor een goede sfeer èn daardoor kunnen we met elkaar telkens heel wat werk verzetten! Zo zijn we als knotters lichtpuntjes (in de polder) in deze donkere dagen voor kerst. Dat is de moeite waard om er vroeg je bed voor uit te komen!
O ja, zou ik bijna vergeten: er werden natuurlijk weer heel wat bomen van hun pruik ontdaan, takkenhopen gevormd en nieuwe slieten gepoot! Marijke heeft het weer sfeervol in beeld gebracht (zie bijlage). Dank voor jullie inzet, graag tot de volgende keer (28 december). Als voorbereidingsgroep wensen we jullie fijne Kerstdagen en een goede jaarwisseling
